Verassingen en ontdekkingen

Verhuizen is altijd spannend. Een emigratie voegt uiteraard wat extra spanning toe.

Wat blijft is de ontdekkingstocht in het nieuwe huis en de nieuwe omgeving.

Wat zet ik waar, hoe richt ik de keukenkastjes in, waar hang ik die foto of dat schilderij? En niet te vergeten: gisteren had ik toch die .....vul maar in..... gevonden, waar heb Jij die gelaten? Spullen hebben nog niet hun definitieve plek, omdat het later toch handiger ergens ander ligt, of simpelweg omdat nog niet alle kastjes gekocht zijn.

Leuk om het huis nu volledig te leren kennen. En rond het huis. Waar komt de zon op? waar gaat hij onder?  

In Nederland is een tuin op het zuiden de meest gewenste ligging. Onze tuin hier ligt, zo hebben we ontdekt, op het noorden. En

is, ook in zijn huidige

omvang, groot genoeg om altijd wel een plekje in de zon te kunnen vinden. Maar we zijn zeker blij om de zomer, het grootste deel van de dag, in de schaduw van het huis te kunnen doorbrengen.

 
Een huis komt met buren, een straat, een dorp.
Onze ervaring met Portugese buren was meer dan fantastisch. En gelukkig ook in Almogadel is een helpende hand, advies snel gevonden. Direct gevolgd door een overvloedig aanbod van  lekkere eitjes, aardappelen en zelfgemaakte wijn.

Ons huis ligt aan een doorgaande weg (Almogadel is eigenlijk een langgerekt dorp) Er wordt best stevig doorgereden, maar behalve mensen die van en naar het werk rijden is het erg rustig.
Dagelijks maken we een wandeling en kiezen dan eens het ene paadje, dan het andere weggetje, liggend in een glooiend landschap. De bevolking is  een combinatie van autochtone Portugezen, ge-remigreerde Portugezen, Britten, Duitsers en nu een Nederlands echtpaar. Een deel van de huizen zijn duidelijk als vakantiehuis in gebruik.

Het volgende dorpje, Chãòs, ligt zo'n 10 minuten lopen bij ons vandaag. Met een kroegje, een zondagse markt, een gezondheidscentrum met apotheek (maandag en donderdag) en zelfs een klein postkantoortje. Het kantoortje van de Junta is slechts op woensdagavond en zondagochtend open

Iets verder weg, op 3km, ligt een supermarkt en een doehetzelf winkel. De andere kant op, ook 3km, een restaurant.



Afgelopen vrijdag, nadat wij al onze spullen hadden verhuisd van onze inmiddels verkochte vakantiewoning in Vermelho, had ik geen puf meer om te koken.
De hoofdmaaltijd is hier normaliter de lunch, maar die vrijdagavond waren alle tafeltjes gereserveerd. Vanwege een annulering konden we toch nog aanschuiven. In onze werkplunje zaten we aan een feestlijk versierde Valentijnsdis. Met bubbels als aperatief.....