En toen ineens stond het leven bijna stil.
Nog voordat er enige matregelen vanuit de overheid werden afgekondigd zag je mensen met mondkapjes en handschoenen. Beetje overdreven dacht ik nog enigszins naief.
Daarna volgden beperkingen op het aantal mensen wat in de winkel mocht, restaurants en cafés die moesten sluiten
 | |
| Netjes in de rij |
In de rij voor de winkel, mondkapjes verplicht; Bij binnenkomst worden je handen ontsmet en bij vertrek kan je dat zelf nog een keer doen.
Het pinapparaat en de lopende band in de winkel worden onsmet na gebruik.
 |
| gel bij de pinautomaat |
Portugal heeft het goed gedaan. Snel ingegrepen met beperkingen en heel veel getest. Bij elke besmetting in een zorginstelling werd letterlijk elke inwoner en elke medewerker getest. Elke schooljuf/meester voordat de scholen weer opengingen en elke creche medewerker in de kinderopvang.
Iedereen die getest wil(de) worden, kan(kon) getest worden.
Ieder individu op Portugees grondgebied, legaal en illegaal, gestrande vakantiegangers, asielzoekers, echt iedereen viel tijdens de noodtoestand onder de SNS (Servico Nacional de Saude) en was daarmee verzekerd van noodzakelijke zorg.
Op feestdagen, moederdag bijvoorbeeld was het verboden om buiten je eigen gemeente te reizen. Hierdoor zijn veel familiebesmettingen op met name het platteland voorkomen. De Portugese bevolking, volgde zonder morren alle aanwijzingen.
Voor ons betekende Corona een stilstand in de opbouw van sociale contacten. Niet naar Nederland kunnen was moeilijk. Het besef dat de geplande vakantie in mei, rond de geboorte van ons 2e kleinkind niet door zou gaan.... Dat was echt zwaar.
Gelukkig is niemand in onze families ziek geworden en na 6 weken konden we toch Boris gaan bewonderen. Het was niet echt een toegestan
e 'noodzakelijke' reis. Maar met een auto met Nederlands kenteken en de benodigde papieren die je kon downloaden van de ambasades in de te passeren landen, is het toch gelukt.
Dan Nederland. Ik vond het moeilijk om tussen de blote gezichten te lopen, boodschappen te doen. Maar nog
moeilijker vond ik het om na zoveel maanden niet even mijn dochters, moeder kon knuffelen.
Gelukkig mocht Suze zelfs even bij ons komen logeren |
